Dünyayı toz pembe görme çağıdır çocukluk…
Saf ve temiz olmaktır çocukluk.
Masumiyet ve güzelliktir çocukluk.
Bereket ve sevgidir çocukluk.
Biz böyle biliyorduk ve böyle tanımlıyorduk. Ne yazık ki şuan gördüğümüz şu;
Babasız büyümektir çocukluk, acı çekmektir, aç kalmaktır, küçücük bedenin kocaman bombalara maruz kalmasıdır.
Geçenlerde ilimizde okullar tatil edildi. İlkokulda okuyan oğlum odasından hiç çıkmadı. Dışarıda naylon poşetlerle kayarak kışın ve tatilin tadını çıkaran çocuklara eşlik etmesini istedim. Yatağın bir ucunda masumca uzanmış derin düşünceler içindeydi.
Bir şey mi oldu, ablanla kavga mı ettiniz diye sorduğumda; “Hayır baba, Halep’te öldürülen ve ağlayan çocuklar gördüm. Nereye baksam onları görüyorum. İçimden oynamak gelmiyor” dedi.
Küçük bir çocuktan büyük laflar işitince utandım, sıkıldım, hiçbir şey diyemedim. Sosyal medyada haber bültenlerine ve gazetelere yansıtılmayan çocuklara yapılan işkence görüntüleri kanımızı donduruyor.
Halep, Musul, Arakan, Kobani, Filistin’de insanlık ayıbı yaşanıyor. Yaşanan bir hikaye aklımdan hiç çıkmıyor. IŞİD, bir çok kadını pazarlamak için kaçırmışlardı. İçlerinde biri kurtulmayı başarmıştı ve yaşadıklarını yabancı bir ajansa aktarmıştı.
Kadın şunları anlatmıştı;“Biz 30’a yakın kadın vardık. Hepimizi bir depoya kapattılar. Sürekli işkence ve tecavüz ediyorlardı. İçimizde bir kadının kucağında 3 yaşında kız çocuğu vardı. Kız açlıktan ağlıyordu. Bir IŞİD militanı çocuğu öldüreceğini söyledi.
Annesi ayaklarına kapanarak yalvardı. Çocuğu zorla annesinden kopartıp dışarı çıkartıp öldüreceklerdi. Annesi aklını yitirerek “Onu siz incitirsiniz, bırakın ben öldüreyim” dedi. Ve hepimizin gözleri önünde, hepimizin çaresizliği eşliğinde çocuğu kucağına aldı, boğazını sıktı ve boğarak öldürmek zorunda kaldı.
Buna benzer yüzlerce hikaye anlatabiliriz. Artık ninnilerle değil ağıtlarla uyutuyoruz. Artık tahta beşiklerinde değil, tahta tabutlara uzatıyoruz. Artık onları koruyamıyoruz. Onlar oyun oynama özlemi çekerken ölüm onlarla oynuyor. Bu dünyada çocuk olmak suçtur.
Yılbaşı yaklaşınca Noel baba gelir akla. Bir arkadaşımın sosyal medyada paylaştığı şu sözler beni çok etkiledi; “Söyleyin Noel babanıza Halep ve Filistin’e uğramasın. Orada hediye verecek çocuk bulamaz”…
