Biraz araştırmak yeterli bunu görebilmek için. Gençler kendilerini ilgilendiren kararlar alınırken siyasetçiler tarafından dikkate alınmıyor.Tabi alınan karar gençler açısından hiçbir anlam ifade etmiyor.
Gençleri dinlemiyorsunuz dedikleri zaman ise kendi gençlik kollarını örnek göstererek, işte bakın biz hep gençlikle iç içeyiz imajı oluşturulmaya çalışılıyor. Ancak partilerin gençlik kollarına baktığınız zaman geneli o camianın ve partinin tabanının yada üyelerinin çocukları ağırlıkta görülüyor. Bu isimlerde gençliğin yaşadığı sorunlardan çok uzakta bir çevrede bugünlere geliyorlar.
Hiçbir gazete gençlere kolay kolay yer vermiyor. Şuan yazıya ara verip bir düşünün, hangi gazetede hangi genç yazar var? Ama sakın 30-35 yaş arasındaki kişileri bana genç olarak yazmayın. Benim aklıma sadece Nurettin geliyor. Nurettin Özdoğan bu ülkede gazetede köşe bulabilmiş nadir genç yazarlardandır.
Zaman gazetesi kendisine bu imkanı tanımış o da gençlik ile ilgili yazılar kaleme almıştır. Peki Nurettin dışında başka kim var? Gençler kendi sorunlarını basın yolu ile dahi duyuramıyor. Üniversitelerde dahi gençler ile ilgili kararlar üniversite senatosunda yer alan profesörler tarafından alınıyor. Öğrenci temsilcisi dediğimiz arkadaşlarda gerçekten temsili olarak o toplantılarda kabul ediliyorlar. Alınacak kararlarda söz hakları olmasına rağmen genellikle profesörlerin söyledikleri karara bağlanıyor.
Avrupa Birliği uyum sürecinde, gençler konusunda daha fazla çalışma yapılması gerekliliği ile bir takım kıpırdanmalar olmadı değil. Ancak bu kıpırdanmalarda sembolik olarak kaldı.
Siyasi partilerin, sivil toplum örgütlerinin gençlik kolları yada gençlik oluşumları ise saf dışı vaziyette. Görünürde bu oluşumlar var olmasına rağmen, ne kararlarda söz hakkına nede imza hakkına sahip değiller. Neden peki? Gençler doğru düşünemez mi? Gençler faydalı kararlara imza atamazlar mı?
Gençlerin Çalıştıkları kurumlarda sırf stajyer oldukları için fikirleri dinlenmeyen, bırakın fikirleri selamı dahi alınmayan gençler var. Neden peki? Çünkü o genç... Ona bir şeyler öğretmek için orada olan insanlar doğar doğmaz 35 yaşından başladılar hayata...
Okullarımızda hoca statüsüne ulaşmış birçok insan gençleri ezmek için elinden geleni ardına koymuyor. Üniversite öğrencilerine sorabilirsiniz, kaç tane hocanın odasına girebilmek imkansız... Kapıyı çalıp bir şey danışmak için içeriye girdiğinizde anında kovulabilirsiniz. Aslında hoca devlet memuru o odada devlete ait bir odadır. Kamu malıdır yani bir bakıma. O nedenle öğrencinin girme yetkisi vardır. Sorulacak sorulara cevap vermek ise hoca statüsündeki insanın devletten aldığı maaş karşılığı zorunluluğudur. Ancak ne derseniz deyin buna isyanı ancak içimizde edebiliriz. Çünkü genciz..Ve içten içe uygulanan yanlış politikalar ile yok edilmeye çalışılan bir gençlik var karşımızda. Bugün güncel olarak tartışılan yüzde 500 harç zammı, çok düşük fiyatlarla aylık olarak öğrenciye ödenen kredinin yetmemesi v.b sorunlar gençliği iyice yıldırmaktadır. İsyan etmeye kalkıştığımızda ya komünist yaftası yeriz yada faşist. Dışarıya çıkıp sorduğunuzda gençler işe yaramaz ve boş...
biliriz.
