Hakkari’de savaş var. Oluk oluk kan akıyor. Türkiye ve dünya seyirci kalıyor. Hangi ülkede 15 gün süren bir savaş olsaydı dünya liderleri biraraya gelerek çözüm üretirdi. Uysa kimseler kılını kıpırdatmıyor. Gözyaşlarımızı göz çukurlarımıza gömüyoruz.
Ne zaman mübarek Ramazan ayına iştirak etsek, ne zaman bayram yaklaşsa şeker yerine acıyı tadıyoruz. Bu kadar kayıp varken yine “yaslı bayram” geçireceğiz.
Şemdinli ve Çukurca bölgesi Filistin ve İsrail’i andırıyor. Saat 19.20 de iftar soframızı kuruyoruz. Camdan dışarı kafamızı çıkartıp ezan sesini beklerken minarenin üzerinde helikopter izliyoruz. Sahur vaktinde savaş uçaklarının sesi selayı bastırıyor. Lokma boğazımızdan geçmiyor. Resmen iftarımızı zıkkım ile açıyoruz.
Artık geceleri sokağa çıkıp turlamak bile bana doğru gelmiyor. Bir adım ötede her taraf kan kokarken romantik ramazan gecelerine dost olamıyorum. Bu gerginliğe son vermek adına barış elçileri harekete geçmeliydi. Dünya liderleri kriz masası oluşturarak çözüm ve fikir üretmelidirler. CHP heyeti birkaç milletvekili, DTP ve bazı dernek yöneticilerini dışında gelen giden de olmadı. Bu savaşa neden tepkisiz kalındığına anlam vermiş değiliz. Suriye’de yaşanılan ölümler ve gerginliğin aynısı Şemdinli ve Çukurca’da yaşanıyor. Dünya, Suriye için ayağa kalkarken Hakkari için sessiz ve oturuyor.
Sosyal paylaşım sitelerinde laf atmalar, tahrik sloganlar çare değildir. Savaşların olduğu yerde huzur olmaz. Bombaların atıldığı dağlarda çiçekler yetişmez. Mayınların patlatıldığı yollarda gelin arabaları geçmez.
Ateş artık düştüğü yeri değil her tarafı yakıyor. Türkiye’de yaşayan herkes aynı acıyı ve sıkıntıyı paylaşıyor. Bu iç savaş son bulmalıdır. Çözümün kaynağı ve muhatabı neresi olursa olsun bu ölümler durdurulmalıdır.
