Tarihe iz bırakan, gönülleri fetheden insanlar vardır. Ölüm haktır ama kişiyi ölümsüzleştiren eseridir. Hakkari’de 46 yıl kalarak hepimize öğretmenlik yapan Mükerrem Akhanlı hocamızı nasıl unutabiliriz? Hakkari’de 40 yıl boyunca öğretmenlik ve idarecilik yapan Sacit Tuncer hocamızı nasıl inkar edebiliriz.
Sacit Tuncer ile gazi Mahallesinde komşuyduk. Evlerinin önünde top koşturduğumuz topraklı bir saha vardı. Hafta sonları balkonda bizi izlerdi.
Maçımız bittiğinde ellerinde kitap ve defterlerle yanımıza gelerek bize ekstra ders verirdi. Çimlere oturur onu dinlerdik. O alan bizim dershanemiz olmuştu.
Ders arası verdiğimizde kızı Handan’a seslenerek çay getirmesini söylerdi. Boş vakitlerinde oğlu Selim ile ceviz ağacı altında tavla oynardı ama hep Selim’e yenilirdi.
TÜM FOTOĞRAFLARI GÖRMEK İÇİN TIKLAYIN
Kendine has bir duruşu ve üslubu vardı. Babası H.Hasan Tuncer ilimizin ilk esnaflarındandı. Babası bazen hasta olduğunda veya camiye namaza gittiğinde o bakardı dükkana. Malı değerinin yarısına satardı. Yardımseverlik benliğinde vardı.
Hakkari Lisesi demek, Sacit Tuncer demekti. Öğrencileriyle arkadaş gibiydi. Teneffüslerde tüm öğrenciler onunla okul bahçesinde sohbet etmek için birikirdi.
Sağlık sorunlarıyla karşılaşınca emekli oldu ve Antalya’ya yerleşti. Önceki gün hayatını kaybetti. Hakkari Lisesi yetim kaldı, Hakkari’de salası okununca kente bir hüzün çöktü. Hurmaçay mezarlığında yüzlerce kişinin katılımıyla son yolculuğuna uğurlandı.
Hakkarililer Derneği yönetimi her hemşerisine yaptığı hassasiyeti Sacit Hocamıza da göstererek taziye programı düzenledi. Allah dirliğimizi, beraberliğimizi, dayanışmamızı daim etsin diyerek Sacit Hocamıza Allah’tan rahmet, kederli ailesine sabır ve binlerce öğrencisine, hepimize başsağlığı diliyorum.
O şuan Antalya’da sessiz uyuyor ama ışığıyla binlerce insan aydınlanıyor…
