Yeni başkanlar öncelikle devraldıkları belediyelere dair devasa borç afişlerini çarşaf çarşaf asmaya ve şişirilen belediye kadrolarına format atmaya başladı.
İşe alınanların çoğu seçim çalışmaları sürecinde ve hatta 31 Mart haftasında belediye kadrolarına dahil edilmiş. Ve bu yöndeki iddialar çok vahim. Bir kişilik kadrolar üçe beşe çıkarılmış. O nedenle çoğu belediyede hangi odaya gitseniz personeller diz dize tıklım tıkış oturuyor.
İşin enteresan tarafı şimdiye kadar belediyelerdeki parti değişimlerinde yaşanan “gideni eleştirme” durumunu 31 Mart sonrasında “aynı partiden” olanlar devir aldı. Yaşanan “aynıların düellosu” kendisinden önceki başkanın bıraktığı borçların, şişirilmiş kadroların ve usulsüzlüklerin açık açık paylaşılmasına kadar vardı.
Türkiye Yüzyılı’nı neredeyse herkes diline almaya başladı fakat bu başlığın içinde neler var henüz kimse tam anlamıyla bilmiyor. Ben ve benim gibi siyaset bilimciler de “Türkiye Yüzyılı neleri vadediyor” sorgularını yapmakla birlikte elde ettiğimiz veriler doğrultusunda “olması gerekenleri” de kalemimize ve cümlelerimize taşıyoruz.
Dilerseniz bugün 31 Mart sonrasında beliren “Türkiye Yüzyılında Belediyecilik ve İnsan” başlığını konuşalım.
Bu başlıkta söyleyeceğim ilk ve net cümle şu; Türkiye deki belediyecilik anlayışı acilen değişmeli!
Pandemi ile başlayan ve ardı ardına devam eden küresel enflasyon, gıda temin sorunu, kuraklık, nüfus artışı, savaşlar, çatışmalar, yapay zekanın her alanda etkili olması, iletişim teknolojileri ve sosyal medya çağının zirvesinde yaşanan fırtınalar insanlığı fikri ve zikri yeni bir “evrimin” eşiğine getirdi.
Şimdiden söyleyeyim bu evrim hiçte hayra alamet değil çünkü bencillik, ego, şiddet ve tahammülsüzlük kodlarıyla motifleniyor artık insanoğlu! Ve bu motifler eşliğinde insanoğlu şunları istiyor; sadelik, varlıkta ve yoklukta eşitlik, adalet, net duruş, israf karşıtlığı…
Yeni “evrim tespitim” olumlu ve olumsuz ilk yansımalarını 31 Mart’ta gösterdi. Kimselerin ihtimal vermediği sonuçlara ve isimlere imza attı şehirler. Bu imzaların mimarı da TEPKİ oyları oldu!
Dilerseniz şimdi de elde ettiğim veriler eşliğinde az ve öz anlatımla(tıpkı günümüz insanının beklediği ‘az laf çok iş’ davranış şekli ile) “Türkiye Yüzyılında Vatandaşın New Challenge Belediyecilik Anlayışını“ paylaşayım.
Günümüz insanına göre belediyecilik; abartılı-ultra-mega-gösterişli-gereksiz-israf sayılacak yapıları inşa etmek ve yüklü bütçelerdeki vatandaşa dokunmayan projeleri hayata geçirmek olmamalı artık…Sadeliğe, sakinliğe, kendine, huzura, sağlığa ve öncelikli ihtiyaçlarına yönelen insanlık;
samimiyetten uzak ruhsuz devasa yapılara ve sürdürülebilirliği olmayan, topluma dokunmayan, reklamın ötesine geçmeyen, sadece belli bir kesime hitap eden projelere ciddi anlamda tepki veriyor artık!
Günümüz insanına göre belediyecilik; sosyal devlet anlayışının ışığında vatandaşlarının hayatını, konforunu, huzurunu, güvenliğini, ihtiyaçlarını ve geleceğini düşünerek gerekli görülen altyapı ve üstyapı yatırımlarını gerçekleştirmeli…
İstihdam sağlamalı. Sokak hayvanlarını rehabilite etmeli. Sosyal-kültürel-sportif faaliyetleri sürdürülür kılmalı ve güncele uyarlamalı. Dezavantajlı kesimleri görmeli ve onlar için hayatı maddi-manevi daha yaşanılır kılmalı. Eğitim ve öğretimde tüm destekleyici faaliyetleri layıkıyla yerine getirmeli. Adalet ve saygı kavramları baş tacı etmeli. Üretimde, ekonomide ve acil durumlarda kendi kendine yetebilmeli. Şehirlerin tarihi ve kültürel dokusunu saygıyla korumalı.
Her şey şeffaf olmalı. Kadrolar şişirilmemeli. Siyaset ve ideolojinin yerini kazandırma mantığındaki CEO zihniyetler almalı. Ve daha nicesiyle “önce insan” demeli belediye başkanları çünkü “new challenge” yaklaşım bunu dayatıyor artık….
Ve çok önemli bir not; tüm dünya kuraklıkla mücadele etmeye çalışıyor.
Bu çerçevede katılımı “zorunlu” bir proje ile tüm belediyeler yağmur sularının içme suyu olarak kullanılması için gerekli altyapı çalışmalarını acilen ve aynı anda başlatmalı…
