Kasım ayı yaz ve kış arasında sıkışan hüzünlü bir mevsimdir. Hüznün ve melankolinin yanı sıra umut ve yenilenmenin de simgesi olarak duygusal olarak anlam yüklenen bir dönemdir.
Şarkıda “Yine aylardan Kasım, sanki sende kaldı bir yarım, her nefesim her anım sanadır canım” diye başlayan sözlerle bizi uzaklara daldırmıştır.
İlimizde her yıl 24 Kasım coşkuyla kutlanırdı. Geceye katılım sağlayan öğretmenler şıklık ve güzellikleriyle dikkat çekerdi. Dans, şarkılar, eğlence geç saatlere kadar sürerdi.
Ama bu kez öyle olmadı. Eğitim hayatını dereceyle bitirip mezun oldu. Memleketi Hakkari’de İngilizce öğretmeni olarak göreve başladı. Sarışın, renkli gözlü, son derece yakışıklı ve çok sevilen bir öğretmendi. Kalbi zaman zaman tıklayarak ona sinyal veriyordu. Birkaç gün öncesinden sınıfta tüm öğrencileriyle teke tek sarılıp kucaklaştı. Ölüm adeta içine doğmuştu.
Sanki veda eder gibiydi. Biraz sonra zil çalacak ve derse girecekti. Öğrencileri sınıfta onu beklerken öğretmenler odasında sevgi dolu kalbi zamansız tutukluk yaptı ve kriz geçirdi. Öylece yığıldı masaya, defter ve kalemlere yere düştü. Sınıfta onun yerine acı haber kapıyı çaldı. “Saim Hoca kalp krizi geçirdi” denildi ve çığlıklar göğe ulaştı.
Gözyaşlarıyla hastaneye kaldırıldı. Kapanan o gözler bir daha açılmadı. Duran kalbe müdahale edildi ama nabız atmadı. Sadece Şehit Selahattin Şimşek okulu değil, Hakkari ve çevresinde tüm okullar bu acı haber ile sarsıldı. 10 bin kişinin omuzlarında, yüz binlerce kişinin yüreğinde iz bırakarak öğretmenler haftasında ebediyete yolculuk yaptı.
Valimiz Ali Çelik, Milli Eğitim Müdürü Nurettin Yılmaz’a talimat vererek 24 Kasım programı kapsamında tüm müzik ve eğlenceyi iptal ettirdi. Gece öğretmenler evinde yemekte buluştuk. Boğucu ve ıssız bir hava vardı. Masalarda yerini alan öğretmenlerde derin bir hüzün dikkat çekti. Kimse kimseyle bakışmadı ve sohbet etmedi. Kadın öğretmenlerin yüzünde makyaj bile yoktu. Valimiz Ali Çelik ve Milli Eğitim Müdürü Nurettin Yılmaz, kürsüde kısa konuştular. Ses tonlarında yine hüzün vardı. 24 Kasım öğretmenler günü dolayısıyla organize edilen yemek taziye evini andırıyordu. Masaya konulan yemek tabakları öylece geri gitti.
Yine aylarda Kasım
Rüzgarın hikayesi değişir Kasım’da, her esinti ayrı bir melodi taşır.
Saim Akay hocamız hepimizi ağlatarak gitti.
