Orası bir nevi mecburiyet yolu. Dünyanın her yerinde 200 km lik yola 2 saatte gidilir. Biz 4 saatte gidiyoruz. Bütçede en büyük pay o yol için harcandı. Ama yapımı hala bitmiş değil. Berçelan ipek yolu projesi neden durdu onuda anlamış değiliz.
Hakkari’den Van’a gittiğimde her yer bana kırmızı gözüküyor. Çünkü depin’den başlayarak Van’a kadar her köşe başında kaza izleri var. Etrafa yayılmış canlarımızın parçalarını görmüş gibi oluyorum. O yolda her aileden kan damlaları var. Parlak ailesi bardağı taşıran son damla oldu.
Azrail’in pusu kurduğu, kan kokan bu yolda artık acı haber duymak istemiyoruz. Artık orada cesetleri toplayarak ağıtlar yakmak istemiyoruz. Artık uzun uzun cenaze konvoylarını oluşturmak istemiyoruz.
Diyeceksiniz ki kaderin önüne geçilmez. Evet ama tedbir almak lazım ve kazaları azaltacak fikirler üretmeliyiz. Köy tazminatları ile alınan araç sayısı arttıkça kazalarda arttı. Hakkari trafiği ve Van yolu artık çekilmez hal aldı.
Yollarımız standartlara uygun olmalıdır. Özellikle şoförlere yönelik eğitim kurs ve seminerleri düzenlenmelidir. Emniyet Müdürlüğüne bağlı Trafik Tescil Denetleme Şube Müdürlüğü yılda bir kez trafik haftasında birkaç sürücüye çiçek ve çikolata dağıtmak yerine ciddi programlar tertiplenmelidir. Cezai uygulama değil, bilgilendirme çalışmalarını hızlandırmalıdır. Bu çalışmaları okullara daha sık yaymalıdır.
Dünyaya açılan kapımız Van yoludur. Hakkari merkez ve ilçelerimizden hergün binlerce araç Van karayolunda seyir etmektedir. Ölüm de olsa, tuzak da olsa gitmekten başka çaremiz yok. O zaman kazaların yaşanmaması için lütfen daha fazla dikkat etmeliyiz.
Kazasız, mutlu bir ramazan ayı geçirmeniz dileğiyle….
