Büyük İslam alimi Xelife Derviş’in torunudur. Irak Bamer’de ilim gördü. Mele Fehim’in oğludur. Amcası mele Keşfettin de büyük bir alimdi ve Merzan mahallesinde ikamet ederdi. Kimlikteki ismi Übeyt Aksaç’tı. Ama Hakkari ve çevresi ona “Mele Übeydullah” derdi.
Karayolları altında Çöğen ailesi yanındaki evinde ikamet ediyordu. Öylesine büyük bir din adamıydı ki evinin dışına hiç çıkmadı. Tüm yaşamı okumak, Kuran’ı Kerimi öğretmek, müminlere doğru yolu göstermekle geçti. Ona giden her Müslüman şifa buldu. Duasını alan her mümin Muvaffak oldu.
Bir gün Emniyet Müdürlüğüne vicdansızın biri onu ihbar ediyor. “Para karşılığı muska yapıyor” gibi ağır bir suçlamayla karşı karşıya getiriliyor. İki polis memuru resmi araçla kapısına gider kendisine hakkınızda şikâyet var sizi merkeze götürmeye geldik derler. Ben öyle şeyler yapmam, evimin ve bahçemin dışına hiç çıkmam, yapmayın, vazgeçin diye ricada bulunsa da polis memurları görevimizi yapmak zorundayız diyerek kolundan tutarak arabaya bindirirler.
Kontak çevirtilir ama resmi araç bir türlü çalışmaz. Hiçbir arızası olmayan araç neden birden çalışamaz hale gelir anlamakta güçlük çekerler. Mele Übeyt araçtan çıkarınca araç çalışır tekrar bindirilince tekrar kitlenir. Bu durumu gören polis memurları amirlerini arayarak durumu anlatırlar. Amirleri, kendisinden özür dileyerek oradan ayrılın der.
Kimin ne niyetle kapısını çaldığını hemen bilirdi. Asla muska filan da yapmazdı. Kimselerden hediye ve para asla kabul etmezdi. Yakın komşu ve akrabalarının günlük ihtiyacını gideren yiyeceklerini bazen kabul ederdi. 2001 yılında yani 90 yaşında Hakkın rahmetine kavuştu. Hiçbir müslümana kolay kolay nasip olmayan bir günde mübarek Ramazan ayında ve Kadir gecesinde Rabbine kavuştu.
Omuzlara alınan tabutu nur saçıyordu. Çıle dediğimiz en dondurucu soğuk ve karlı mevsimde yağmur yağdı. Yüzlerce kare aldık cenaze töreninde ama tabut hiç gözükmedi. Sadece bembeyaz bir bulut gözüktü. Mezarı kazıldığında kürek toprağı zorlamadı, toprak küreğe yüklendi. Tüm ömrünü züht ve takva içinde Allah yolunda ibadet ederek geçiren büyük veli, dedesi büyük ermiş Xelife Derviş’in yanında defnedildi.
Şimdi konumuza dönelim. Hakkari valisi, belediye yetkilileri, il müftümüz ve halkımızdan istediğim şey Karayolları şefliğinin hemen altında bulunan bu iki ermişimizin mezarlarının bakıma alınması, ziyaretçilere kolaylık sağlayacak ve dualarını esirgemeyecek iç ve dış turizme açık bir hale getirilmesidir.
Ve onun adını taşıyan caminin hemen yanı başında yapılan imam hatip lisesi kampus alanına dahil edilerek imam hatip lisesi uygulama camisi haline dönüştürülerek hem aktif bir ibadet mekanı hem de imam hatip lisesi öğrencilerinin uygulama mescidi ihtiyacı giderilebilir. Ayrıca bu cami restore edilmeli, kapasitesi artırılmalı ve Müslümanların ibadet yapabileceği modern hale sokulmalıdır.
Bir mahalle sakininin anlattığına göre Rahmetli Mele Übeyt’in evi, geceleri sokak köpeklerinin barınağı haline gelmiş durumda. Sayın müftüm, yıkılmaya terk edilen bu evi “Molla Ubeydullah Kuran Kursu” adıyla hizmete açılması hatıratına önemli bir katkı sunacaktır.
Geçenlerde üzümcü köyü civarında bulunan ŞEYH ALİ TÜRBESİ’ni de ziyaret ettim. Bin yıllık geçmişi olan en eski eserlerden biri olan bu türbeye yılda 100 bin kişi ziyaret ediyor. Türbe adeta dökülüyor, bakımsızlıktan insanı resmen utandırıyor. Sil baştan bakıma alınsa inanın çok büyük bir masrafı gerektirmiyor. Kuran-ı Kerim ve diğer dini kitaplar kitaplık olmadığı için duvarda açılan çukurlara istiflemişler.
Mahalle sakinleri yetkililere birçok kez dilekçe ile başvurduklarını ancak hiçbir sonuç alamadıklarını söylediler. Hakkari’de ilklere imza atan yeni valimiz sayın Yakup Canbolat’ı mutlaka hem Şeyh Ali Türbesi hem de Mele Übeyt ve Xelife Derviş türbelerini ziyaret etmesini istirham ediyorum.
Bu değerlerimize sahip çıkmalıyız. Allah bizleri onların yolunda ve ışığından ayırmasın. Ruhlarına birkez daha el Fatiha diyerek herkesi sahip çıkmaya davet ediyorum.
