Ölüm son noktadır, bıkkınlık gerisinde. Ölüm haktır. Öldürülmek haksızlık…

Herkes her şeyi söyledi. Herkes her şeyi gördü. Olay İstanbul’da yaşandı ama sıçranan bombanın yakıcı parçaları hepimize değdi.

Kalabalığın arasına bomba patlatıp masum ve günahsız insanları yok etmek akıl tutulmasından başka şey değildir.

En güzel ve en değerli hak yaşam hakkıdır.  Kendini öldür, beraberinde kaç kişiyi götürürsen kardır zihniyeti tasvip edilemez.

Bu olaylara sevinen ve destek çıkan insan olamaz, yürek taşıyamaz, Allah ve Kuran’dan haberdar olamaz. Hele hele kandil gecesinde yapılan sevap bine katlar. Yapılan zulüm ve haksızlık ise yüzbine katlar.

Ateş düştüğü yeri yakmadı. Sadece şehit edilenlerin aileleri değil herkesi, hepimizi yaktı. Bu mevlit kandilinde kimse kendisi için dua etmedi. Herkes ülkemize huzur gelsin, kimseler öldürülmesin, zulüm bitsin diye dua etti ve can alanlara lanet okudu.

Vatan uğruna ülkemizde çocuklar babasız büyüyor.

Vatan uğruna anne ve babalar kan ağlıyor.

Babasının kucağında olması gereken 3 yaşındaki çocuğun tabutun içinde uzanan babasına dokunamaması ve sadece resmini öpmesi herkesin yüzünde sağanak yağış oluşturmadı mı?

İkiz bebeklere hangi vicdanla, hangi yüzle bakabiliriz. 44 can, her birinin ayrı bir yaşam hikayesi, her birinin ayrı hayalleri, her birinin umutları….

Adım attığımız her adımda besmele çekmeliyiz. Çünkü toprağın altında daha çok can var. Ölmekten bıktık, toprak bizi kucaklamaktan bıktı.

Bir çok ülkeye gittim. İnanın Türkiye tam bir cennettir. Cennetimizi cehenneme dönüştürmeye kimsenin hakkı yoktur. Türkiye büyüdükçe düşmanları da artıyor. İçimizdeki huzursuzluğu yok etmek sadece polis ve asker işi değil. Hepimize görev düşmektedir.

Yanlışa hepimiz “yanlıştır” diyebilmeliyiz. Festivallere de gideceğiz, maçları da ,izleyeceğiz, şenliklere de eşlik edeceğiz. Eve kapanıp korkularla mı yaşayacağız?

Birkaç protesto, yürüyüş ve kınama mesajı yetmiyor. Adı konulamayan bu kirli tuzaklarla şehit olanların vebali hepimizin boynundadır. Huzurumuzu kaçıranlara karşı tek yürek olmalıyız.

Gittikçe ucuzlaşan bu ölümlere dur demeliyiz. Senin oğlun, onun kızı, diğerinin yeğeni, asker veya polis… Ne fark eder ki, hepimiz bir bütünüz. Bu ülkede birlik ve beraberlik içinde huzurla yaşamak istiyorsak her türlü terör eylemlerine karşı aynı saflarda durmalıyız. Hepimizin başı sağolsun…