Şişmanfobi yani obeziteye karşı duyulan ayrımcılık ve önyargı, günümüz toplumlarında yaygın bir sorun teşkil etmektedir.Bu durum, bireylerin iş hayatında, sosyal ilişkilerde ve hatta sağlık hizmetlerine erişimde ciddi engellerle karşılaşmasına neden olabilmektedir.

Şişmanfobinin hukuki boyutu ise, engellilik tanımı kapsamında doğrudan yer almamakla birlikte, obeziteye bağlı olarak ortaya çıkan sağlık sorunları ve bu sorunların yol açtığı işlev kaybı durumunda bireyler engelli kabul edilebilmektedir.

Bu durum, obez bireylerin ayrımcılığa karşı korunmasında önemli bir adım teşkil etmektedir. Ancak, obezitenin başlı başına bir ayrımcılık temeli olarak kabul edilmesi ve bu alanda özel yasal düzenlemelerin yapılması, şişmanfobi ile mücadelede daha etkili sonuçlar doğuracaktır.

Uluslararası alanda ise Birleşmiş Milletler İnsan Hakları Beyannamesi ve Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi gibi belgeler, ayrımcılığın her türlüsünü yasaklayarak, obez bireylerin de ayrımcılığa karşı korunması gerektiği prensibini ortaya koymaktadır.

Özellikle işe alım süreçlerinde, terfi imkanlarında ve işyeri ortamında yaşanan ayrımcılıklar, hukuki mücadele alanında önemli bir yer tutmaktadır.

Şişmanfobi ile mücadele sadece yasal düzenlemelerle sınırlı kalmamalı, aynı zamanda toplumsal farkındalığın artırılması ve eğitim faaliyetleriyle de desteklenmelidir. Bireylerin dış görünüşleri nedeniyle yargılanmaması, herkesin eşit haklara sahip olduğu ve saygı görmesi gerektiği bilincinin yaygınlaştırılması, daha adil ve kapsayıcı bir toplum inşa etmemize yardımcı olacaktır.

Bu konudaki yasal boşlukların doldurulması ve obez bireylerin ayrımcılığa karşı daha güçlü bir hukuki korumaya sahip olması, toplumsal adaletin sağlanması adına büyük önem taşımaktadır.