Yüksekova’nın soğuk taşlarında, Cennet-Cehennem Vadisi’nin sarp yamaçlarında yankılanan sessizlik bugün bambaşka bir anlam taşıyordu. Bu sessizlik, dağlara yüreğini vermiş iki değerli insanın; Fikret Yaşar ve Cihangir Ataman’ın hatırasına bürünmüştü. Onları unutmamak, yaşadıkları gibi dağların kalbinde anmak için yüzlerce doğasever bir araya geldi.

Anma töreni, Yüksekova Doğa Tutkunları Derneği Başkanı Kahraman Aytan ve Cilo Doğasever Spor Kulübü Başkanı Çetin Yorgun’un öncülüğünde düzenlendi. Hakkari ve Yüksekova’dan yaklaşık 200 dağcının katılımıyla gerçekleşen bu anlamlı buluşmada doğa yürüyüşünün ardından şiirler okundu, anılar paylaşıldı.

CİSAD (Cilo Sat Gölleri Dağcılık ve Doğa Sporları Kulübü) adına törende yer alan ekipte Türkiye Dağcılık Federasyonu Hakkari İl Temsilcisi Naci Ertunç, Avukat Turgut Besi, Kemal Dağgöl, Yasin Aşkan, Cahit Şahin ve Metin Keskin de hazır bulundu. Bu ekip, dağcılığa gönül verenlerin oluşturduğu bir kardeşlik halkasını yeniden görünür kıldı.

“Renas, Yol Bilen Demekti”

Merhum Fikret Yaşar’ın kardeşi Prof. Dr. Osman Yaşar’ın okuduğu “Renas” şiiri, vadinin sessizliğine sızan bir ağıt gibiydi. “Fikret çok bilgiliydi, ona ‘Renas’ yani yol bilen derdim,” diyerek kardeşine duyduğu özlemi dile getiren Yaşar, anısına bir roman kaleme aldığını da ifade etti.

Etkinlikte duygu dolu konuşmalardan biri de Türkiye Dağcılık Federasyonu Hakkari İl Temsilcisi Naci Ertunç’tan geldi. Yalnızca dağcılığın teknik yönüyle sınırlı kalmayan, aynı zamanda onun taşıdığı kültürel ve insani değeri önemseyen bir yürek olarak şunları söyledi:

> “Bugün burada toplanmamızın sebebi çok değerli bilim insanı Fikret Hoca’mızın anısını yaşatmaktır. Kendisiyle birçok kez halk yürüyüşleri yaptık. Fikret Hoca’nın amacı dağları sadece çıkılan yerler olarak görmekten çok, insanlara bu coğrafyanın ruhunu sevdirmekti. O, vadilerde yürürken bir tarih anlatırdı, zirvelere çıkarken dostluğu taşırdı. Kalbimizde hep yaşayacak.”

Dostluk, Sessizlikteki Yankıdır

CİSAD Yönetim Kurulu Üyesi Avukat Turgut Besi ise etkinlik boyunca duygularını birçok katılımcıyla paylaşırken, geçmişte Fikret Yaşar ve Cihangir Ataman ile yaşadığı anıları şöyle aktardı:

“Bugün burada yalnızca bir anma gerçekleştirmiyoruz, aynı zamanda vefanın ne olduğunu gösteriyoruz. Fikret Hoca’yla omuz omuza yürümüş, aynı çadırda aynı soğuğu paylaşmış dostları olarak onun bize bıraktığı kardeşliği ve doğa sevgisini yaşatmak bizim görevimizdir.

Cihangir Ataman ise bu dağların sükûnetinde bir özgürlük arayışının adıdır. Onunla birlikte çıktığımız rotalarda susmak da bir sohbetti. Çünkü Cihangir, doğanın dilini anlayan nadir insanlardandı. Fikret’le Cihangir, dağları yalnızca bir coğrafya değil, bir yaşam biçimi olarak gördü. Bizlere düşen, bu yaşam biçimini sürdürmek, onların izini karla örtülmeyecek şekilde korumaktır.”

Vadinin derinliğinde yankılanan bu sözler, katılımcıların kalbine işledi. CİSAD ekibinin bir araya gelişi, yalnızca fiziksel bir katılımı temsil etmiyordu; bu buluşma bir duruşun, bir değerin ve bir hafızanın sahiplenilmesiydi.

Sessizliğin İçindeki Oda

Tören boyunca sıkça anılan bir başka hatıra da “hâkim odası”ydı. Dağda bir kayanın dibinde kurulan bu küçük sığınak, Fikret Hoca ve Cihangir Ataman’ın zorlu yürüyüşler arasında soluklandığı, sohbet ettiği bir yerdi. Anıları burada hâlâ yaşıyor. Çünkü bu oda, yalnızca rüzgardan değil, hayattan da korunulan bir yerdi.

Bugün o oda sessiz; ama içinde biriken anılar, dağ esintileriyle yeniden hayat buluyor. O sığınak artık sadece bir taş yığını değil, bir vefa simgesi.

Ve Son Söz…

Fikret Yaşar ve Cihangir Ataman, yalnızca zirvelere tırmanmadı; insanların kalplerinde yer edindi. Onların ardından bakmak, yalnızca kayıplarını anmak anlamı taşımıyor; aynı zamanda bıraktıkları izleri sürdürmek, onların inşa ettiği duygusal mirası yaşatmak demek. Dağlar, onlar sayesinde konuşmaya devam ediyor. Her adımda, her zirvede onların gülüşü saklı.

Onları sevgiyle, özlemle, minnetle anıyoruz.